vrijdag 29 april 2016

Ja hoor, ik ben het weer eens kwijt...


- Be patient with yourself, nothing in nature blooms all year -
(Wees geduldig met jezelf, niets in de natuur bloeit het hele jaar)
 

Heeft iemand mijn -geduld- ergens zien liggen? Het is weer zo ver. Ik ben het weer eens kwijt!
Ik heb geen idee waar ik het nu weer heb achtergelaten, zal je net zien hé, op het moment dat ik het écht nodig heb, ben ik het kwijt! 'Geduld is een schone zaak' wordt er wel eens gezegd. Nou dat is het zeker, vooral als je het ergens laat liggen, want als je het niet gebruikt, kan het natuurlijk ook niet vies worden.... 'Duh!' (maar dat bedoelen ze er vast niet mee ;)

Hoewel ik van nature best een rustig en geduldig mens ben, zijn er soms van die momenten dat ik mijn geduld gewoon echt kwijt ben. Vaak is dat op het moment dat ik "lichtelijk" gefrustreerd raak van mezelf. Dan lijkt alles weer even traag te gaan, dan lijkt er geen (vooruit) gang in te zitten. Bijzonder frustrerend als je zelf best sneller wil, maar gewoon niet kan. Op het moment zou ik zelf bijvoorbeeld best een aantal grote stappen willen zetten in het overwinnen van mijn angsten en mij minder 'moe' willen voelen. Ik ben dat hele "gedoe" zat en verlang naar een minder gecompliceerd leven.

 - You can't rush something you want to last forever - 
( Je kan iets niet overhaasten wat je voor altijd wil laten duren.)

Je geduld kunnen bewaren is denk ik een van de moeilijkste dingen die er is, zeker als je iets héél graag wil, maar het de tijd er nog niet voor is.
Ieder jaar, zodra het eerste tere groen weer boven de kale koude grond uit "piept", roep ik het liefst 'Hoera het is lente!'. Maar vanaf dat moment is het nog een behoorlijk lange "zit" voor dat de lente echt begint. Er zijn jaren bij geweest dat ik daar behoorlijk ongeduldig en in een "dip" op heb zitten wachten. Totdat ik besefte dat de weg naar de lente toe ook iets moois te bieden had. Het laat ons de ontwikkeling zien van klein teer sprietje tot een prachtige bloem. De natuur wijst ons eigenlijk de weg. Het laat zich niet opjagen. Alles groeit en bloeit precies zoals het bedoeld is. Ieder op zijn of haar eigen tijd, in alle rust.

Ik besef dat ik mijn geduld moet blijven bewaren om tot iets te komen waar ik de rest van mijn leven plezier van heb.  Het biedt mij nu de mogelijkheid om aan mezelf te blijven werken, mijn fundament te versterken zodat ik steeds een stapje verder kan gaan. Wanneer ik dat ga overhaasten zal mijn fundament niet sterk worden, zal de basis zwak zijn en is de kans groter dat het weer "mis" zal gaan.

- Patience is also a form of action - 
(Geduld is ook een vorm van actie.)

Ongeduld wordt gevoed door een groot verlangen naar iets. Het verlangen is vaak zo groot dat dat eigenlijk nog het enige is waar we aan kunnen denken. We willen het het liefst snel, niet later.. maar Nu! We verliezen daarbij de weg, naar het stillen van dit verlangen, uit het oog. En het is nu juist de weg er naar toe die zo belangrijk is!
Op die weg liggen voor ons kansen en mogelijkheden om iets te ontdekken, te leren, te groeien en tot besef te komen. Het geeft ons de tijd om tot het beste te komen, om na te denken. En vooral dat nadenken en tot het beste komen is helemaal zo gek nog niet. Als ik even voor mezelf spreek, dan is het regelmatig juist heel goed geweest dat ik geduldig moest zijn. Ik heb daardoor toch andere en vaak wel betere keuzes gemaakt.

Geduld is dus niet zo zeer stilletjes afwachten wat er gebeuren gaat, maar biedt je de kans om actief het pad te volgen dat je uiteindelijk bij je doel brengt. Het geeft je de kans de weg er naar toe bewust te beleven. Dat maakt in mijn ogen het bereiken van je doel nog vele malen mooier. Het maakt je tot een "rijker" mens omdat je bewust bezig bent met het bereiken van je doel. Dat maakt het behalen van je doel zoveel mooier!
Het zou voor een topsporter ook niet leuk zijn als hij zijn doel in 1x zou halen, hier niet voor hoeft te "werken". Juist de weg er naar toe, hoe zwaar en moeilijk ook, geeft je uiteindelijk een trots en voldaan gevoel.

Als ik in 1 vingerknip mijn angsten overwonnen zou hebben, zou ik nooit geleerd hebben hoe sterk ik ben. Zou ik me veel minder in hebben kunnen leven in de angsten of problemen van een ander. Dan zou ik hoogstwaarschijnlijk ook nooit tot het schrijven van dit blog zijn gekomen.... en dat zou denk ik heel jammer zijn!

- Have patience. Everything is difficult before it is easy - (saadi)
(Heb geduld. Alles is moeilijk voor het makkelijk is.)

Op van die -flut met beren dagen- kan ik behoorlijk teleurgesteld zijn in mezelf. Het zijn vooral die dagen dat ik het geduld met mezelf verlies, want ik WIL wel.... maar het lukt dom weg niet. Dan baal ik dat alles zo langzaam lijkt te gaan, dat het zoveel moeite kost en mij zo moe maakt. Het is dan verrekte moeilijk om de moed erin te houden! Op zo'n dag besef ik me vaak niet, dat ik weer even op een bankje, langs mijn te bewandelende weg, ben neergestreken. Dat het even tijd is voor een pauze, tijd om te kijken naar de weg die ik AL wel heb afgelegd in plaats van mijn blik vooruit te houden op de weg die ik nog te gaan heb.....

Zodra dat besef "landt" zie ik in ene mijn geduld weer liggen. Gewoon zomaar recht voor mijn voeten!  Ik raap het op, kijk er naar en glimlach... Weet je? ' Morgen is er weer een dag ' fluister ik zacht terwijl ik mijn geduld weer in mijn zak steek.....

-With love and patience, nothing is impossible -
(Met liefde en geduld, is niets onmogelijk.)

Irene ♡

maandag 25 april 2016

Accepteren? Ja, daaag!




- Once we accept our limits, we go beyond them. -
(Albert Einstein)



Ik heb een strijd gevoerd, een jarenlange strijd, een strijd met in mijn ogen een onverslaanbaar "beest" die luistert naar de naam -Angst-. 
-Angst- en ik, wij waren dag en nacht samen, waar ik ging... ging hij ook, waar ik liep, liep hij ook. De enige plek waar ik de angst even los kon laten, was 's avonds in bed. En ondanks al die vele jaren samen, zijn we nooit de beste vrienden geworden. Ik heb me tegen hem verzet, hem uitgescholden en tegen hem gevochten, maar niets hielp.... hij liet mij niet los. Hij was er.... altijd.

Tot dat ik op een dag leerde dat vechten tegen -Angst- geen enkele zin had, daar zou hij niet van weg gaan. Ik moest -Angst- leren accepteren, ik moest mijn leven accepteren, precies zoals het was. Niet langer er tegen vechten, maar het omarmen. Nou, ik kan je eerlijk zeggen dat ik dat maar wat moeilijk vond! Hoe kun je iets accepteren wat zo verwoestend in je leven is? Hoe kan je accepteren als je zelf heel iets anders wil? Mijn eerste reactie was dan ook ' Accepteren? Ja, daaag!'

Accepteren, betekent niet de moed opgeven. Accepteren betekent niet dat er niets meer is dan dit, dat dit het dan was, dat je het maar moet doen met wat je nu hebt. Accepteren betekent dat je de strijdbijl begraaft, je vecht namelijk niet tegen wat jou is "overkomen", je vecht tegen jezelf.  Jouw gevecht, jouw angst, jouw boosheid, jouw verdriet, ze houden jou zo bezig dat je geen andere weg meer ziet. Je blijft in dezelfde cirkel rond lopen. Accepteren opent een nieuwe deur, door jouw situatie te accepteren zoals het nu is, accepteer je ook dat je een bepaalde grens hebt bereikt, dat je even niet verder kunt dan tot hier. Dat wil echter niet zeggen dat dit dan het einde van jouw weg is!  Je bent nu bij een tweesprong aangekomen en hebt de keuze: ' Ga ik mijn weg vervolgen precies zoals altijd of kies ik ervoor om een nieuw pad in te slaan?'

Vanaf het moment dat ik mezelf heb toegestaan te accepteren dat ik -Angst- heb, is er iets wezenlijks veranderd. Het is net alsof ik nu opnieuw "geboren" ben, alsof ik weer tot "leven"  kom. Ik vang meer en meer stukjes van de oude Irene op, ik begin mezelf weer te herkennen. -Angst- "woont" nog steeds bij mij, maar er zijn steeds meer momenten dat ik "alleen"  op stap kan gaan, dat ik niet langer vastgeketend zit aan -Angst-. Het accepteren heeft mij juist vrijheid gebracht en door die vrijheid kan ik nieuwe stappen zetten, ik kan weer gaan groeien en ontwikkelen. Door de acceptatie is mijn wereld weer groter aan het worden, zijn mijn grenzen niet langer strak en dichtbij huis.

Acceptatie is kiezen voor jezelf, erkennen dat je op dit moment nóg niet verder kunt, dat deze gevoelens er zijn. Door te accepteren maak je ruimte om terug te keren naar jezelf. Je zet hiermee een deur open naar verandering, jouw pijn, verdriet en angsten zijn niet langer je vijand, ze worden je vriend. Een vriend die jouw aandacht en liefde verdient om te kunnen "genezen". Daar waar genegenheid en liefde wordt toegelaten is niet langer ruimte voor angst, pijn of verdriet. Omarm jouw probleem, het is een deel van wie jij bent. Omarm jezelf, wees lief voor jezelf, besef dat je niet langer tegen jezelf wilt strijden. Erken de pijn die ligt opgesloten in jouw probleem, wanneer je deze niet erkent zal het steeds terugkeren met een nieuwe strijd als gevolg.

In  het gevecht dat je voert ben je zelf de grootste vijand, een gevecht dat terug blijft keren als je de strijdbijl niet begraaft. Begraaf dat malle ding! Stel je hart open voor het leven dat je nu leidt, het zal je rust gaan geven. Stop met vechten en gebruik de energie en aandacht die je overhoudt voor iets anders, richt je bijvoorbeeld alleen nog op de dingen die wel leuk en fijn zijn in je leven, geef daar al je aandacht aan.
Het loslaten van angst, maar ook pijn of verdriet is belangrijk voor een gelukkig, vitaal en flexibel leven. Het is bagage dat wanneer wij het niet los laten, ons steeds meer belemmert in ons "zijn", ons verzwakt en ziek maakt. 

- Love is what we are born with. Fear is what we learn.-

Om je "vastgekoekte" patronen los te kunnen gaan laten is onvoorwaardelijke liefde en acceptatie van jezelf heel belangrijk. Hou van jezelf, waardeer jezelf om wie je bent, geef jezelf ook eens een compliment en bovenal vertrouw op jezelf! Van jezelf houden is niet egoïstisch, het houden van jezelf is noodzaak. Wie niet van zich zelf houdt zal een strijd blijven voeren en oud zeer niet los kunnen laten.

Laat je strijd los.... Alleen dan kan je zien wat het je wil vertellen, wat je er van kan leren en ben je op weg naar vrijheid en groei. Op weg naar jezelf! 

Irene ♡


donderdag 21 april 2016

Rust.... kan je dat eten? ;)





- Rust is geen luxe, maar noodzaak -


Ik heb een valkuil, soms is het een hele grote... eentje waar ik onverwacht zomaar weer even in "donder". Het is zo'n type kuil waar een Duitse toerist op het strand jaloers op zou zijn! ;) Mijn valkuil en ik zijn nog niet echt de beste vrienden, ik zie hem graag over het hoofd op de dagen dat ik me goed voel. Dan doe ik lekker mijn ding en het liefst nog wat meer omdat het allemaal zo goed gaat. Op dit soort dagen lijk ik wel een beetje op zo'n roze duracell konijntje dat maar door en maar door én maar door gaat. Ja, tot ik dus die kuil in stap en dan is het te laat.....

Ik draai graag op full-power of helemaal niet, half half is namelijk niet echt mijn ding. Steeds uit die kuil  klimmen overigens ook niet. Tot voor kort draaide ik echt in het cirkeltje rond van vol gas in de valkuil "donderen", er weer uitklimmen om vol gas naar de volgende valkuil te gaan. Niet de meest ideale situatie en hoewel ik best behendig ben geworden in het uit de kuil klimmen, is het toch een stuk fijner als ik die hele kuil niet meer hoef te zien!

Nu moet ik eerlijk bekennen dat het een tijdje geduurd heeft voordat ik begon te beseffen dat ik zelf die kuilen aan het graven was. Dat ik met mijn vol gas mentaliteit mezelf het kuilen graven had aangeleerd. Het was toch wel even slikken toen ik besefte dat ik met de beschuldigende vinger alleen maar naar mezelf kon wijzen. Als ik verandering wilde, dan moest ik zelf aan de slag..... en nu het liefst niet vol gas.

Bewustwording is het begin van alles... bewustwording schudt je wakker en helpt je je problemen te "zien" en voelen. Het geeft het seintje dat er iets niet goed is en dat het tijd is om tot verandering over te gaan. Hoera voor bewustwording! Het is de eerste stap naar verandering.

Ik ben voor mezelf een maand bij gaan houden wat ik op een dag allemaal deed. Ik schreef dit per dag op in een schriftje. Ik kan je verklappen dat dit echt een eye-opener was!
Op de dagen dat ik lekker in mijn vel zat en vol energie was, deed ik vaak twee keer zoveel als op een mindere dag. Ik wist op dat soort dagen niet van stoppen, nam weinig rust en hield mijn motor "running". Dit ging vaak zo'n vijf dagen goed en dan verscheen die prachtige kuil voor mijn voeten. Ik was dan zeker een dag of 3 "gaar"  en kwam er weinig uit mijn handen, mijn lichaam liet me op die dagen merken dat het vooral rust nodig had.
Tijdens deze maand kwam ook het besef dat ik zowel lichamelijk als geestelijk meer mijn balans moest gaan vinden. Ik kon namelijk ook in mijn valkuil "donderen" als mijn hoofd vol gas bleef gaan. (een teveel aan prikkels zien te verwerken, teveel in de toekomst leven en maar blijven denken aan wat nog gebeuren "moet"...)

Rust maakte me voorheen altijd wat onrustig. 'Zonde van mijn tijd dat niets doen' was altijd wat ik dacht op de dagen dat ik vol gas wilde gaan. Rust op mijn minder actieve dagen bracht me vaak een schuldgevoel. Dan kon ik denken ' ik zou nu iets nuttigs moeten gaan doen, ik zou wat van deze dag moeten maken'. In beide gevallen gaf de rust me helemaal geen rust.

Het gevaar van maar door blijven gaan is dat je uit het oog verliest wat je lichaam en geest nodig heeft. Je hebt geen tijd om de signalen op te pikken, laat staan er iets mee/aan te doen. In het minst erge geval merk je op een gegeven moment dat je moe bent, maar wanneer je stelselmatig door blijft gaan en de signalen blijft negeren kun je echt lichamelijke klachten krijgen of zelfs ziek worden. Op een gegeven moment grijpt je lichaam in op een manier waarbij je wel rust moet nemen en je tot besef komt dat je je eigen batterij compleet hebt leeg getrokken.

In deze tijd van mobiele telefoons, tablets en laptops begrijpen we heel goed dat we zo nu en dan de stekker erin moeten steken en het apparaat op moeten laden willen we het kunnen blijven gebruiken. Hoe bijzonder is het dan eigenlijk dat we niet nadenken over onze eigen "batterij"? Waarom laden wij ons zelf niet met enige regelmaat op? Net als al die apparaten bezitten wij ook geen onuitputbare bron van energie. Het is voor ons zó belangrijk om op te laden, tot rust te komen en ons zelf "scannen" op " rommel" die wij moeten verwerken.

Ik kan inmiddels mijn "gaspedaal" wat meer loslaten en mijn energie beter verdelen over de dagen. Valkuilen zijn er zo nu en dan nog wel, maar doordat ik beter naar mijn lichaam leer luisteren, verrassen ze me steeds minder vaak waardoor ik ze op tijd kan ontwijken.
Beseffen dat ik zelf aan het stuur sta, maakt dat ik steeds beter nadenk over de keuzes die ik maak.

-Alles kan, maar niet alles moet...-

Dit ene zinnetje helpt me bij het maken van mijn keuzes. Er is altijd werk om te doen, maar het hoeft niet allemaal in 1 dag af te zijn. Ik plan bewuster mijn dagen in en hou hierbij rekening met rust. Voor mij is rust nemen iets doen (of juist niets doen) waar ik blij en rustig van wordt. Iets waarbij ik me helemaal kan ontspannen en met mijn gedachten ben afgeleid van al het andere waar ik "druk" mee kan zijn. De ene keer vind ik die rust in een hobby, de andere keer in het doen van wat yoga of ontspanningsoefeningen. Ook hierin is het maar net waar ik (mijn lichaam) op dat moment behoefte aan heeft.

Leer luisteren naar je lichaam, laat het je vertellen wat het nodig heeft en baseer daar meer en meer je keuzes op. Rust, gezondheid en minder "valkuilen" heeft het mij tot nu toe gebracht en ik geloof dat dat nog maar het begin is!

Irene ♡


maandag 18 april 2016

Het spijt me ♡



Het spijt me....

Dat ze op jouw ziel hebben getekend.
Dat je bent vernederd, genegeerd of bent buiten gesloten.
Dat je je zo eenzaam hebt gevoeld.

Het spijt me....

Voor de pijn die je hebt moeten voelen.
De tegenslag die je hebt gehad.
Het verdriet dat je is overkomen.

Het spijt me....

Dat je jezelf hebt moeten verstoppen.
Dat je de angst in de ogen hebt moeten kijken.
Dat je je niet veilig hebt gevoeld.

Het spijt me....

Voor de strijd die jij hebt moeten voeren.
De momenten waarop alles zó donker was.
Jij je zo in de steek gelaten voelde.

Het spijt me....

Dat ze je hebben doen geloven dat jij niet van waarde bent.
Dat je bent getreiterd en gepest.
Dat er niemand was die in jou geloofde.

Het spijt me....

Voor de geheimen die je met je mee moet dragen.
De momenten waarop je niet jezelf durft of kunt zijn.
Je weinig tot geen liefde hebt ervaren.

Het spijt me....

Mooi lief mens, dat ze jou nooit hebben willen leren kennen.
Dat ze aan jou voorbij zijn gegaan.

Maar laat me je vertellen...

Zij zijn de verliezers.

Want jij bent zo mooi!
Jij bent zo waardevol!
Jij bent moedig en zo sterk!
Ook jij hoort erbij, jij mag er zijn!
Precies zoals jij nu bent, UNIEK!

Laat je 'never' nooit meer iets anders wijsmaken! 
Geloof in jezelf. Hou van jezelf!

Jij bent het waard!  
 
Irene ♡

zaterdag 16 april 2016

Geluksvogel gespot!


- Geluk vermenigvuldigt zich als je het deelt -


Er zit hier een enorme geluksvogel achter het toetsenbord dit bericht te schrijven! 
Ik ben zo dankbaar dat ik Zoveel Mooier heb kunnen starten, dat ik hier kan schrijven en op mijn manier een klein steentje kan proberen bij te dragen aan het geluk van een ander. Wat geeft dat een fijn en gelukkig gevoel zeg! 

Ik heb jarenlang het gevoel gehad "te slapen" dit doordat ik compleet in beslag werd genomen door mijn fobische/angst klachten. Het was voor mij een dagelijks gevecht om de dag door te komen.

Sinds kort is er veel in mijn leven verandert en het verandert nog steeds! 

Met wat begeleiding van mijn huisarts ben ik met mijn grootste vijand "straatvrees" aan het werk gegaan. Ik ben naar buiten gegaan (dankzij onze golden retriever pup was dit ook noodzaak), steeds een stapje verder. Dat voelde in het begin helemaal niet fijn, vooral het doorstaan van de paniekaanvallen was moeilijk en kostte heel wat energie. Langzaam aan ging het steeds een beetje beter en ik kan inmiddels een wandeling van een goed uur met de hond maken (meestal angst vrij!)

Doordat ik me steeds beter begon te voelen ontdekte ik dat ik me verder wilde ontwikkelen, me nog prettiger wilde gaan voelen. Net op dat moment kwam ik de cursus Zelfvertrouwen van Mark Verhees (http://www.voorpositiviteit.nl/) op facebook tegen. Een ontzettend fijne cursus, die mij mooie inzichten heeft gebracht.
Het was zelfs zó fijn, dat ik na afloop van die cursus ook zijn cursus Ontwikkel Je Geluk ben gaan volgen. Op het moment dat ik dit blog schrijf loopt de cursus op zijn einde, helaas!! Want wat heeft deze cursus mij een hoop moois gegeven zeg! Mooie inzichten, groei en ontwikkeling, vriendschappen, positiviteit en voor mij vooral Hoop en Geluk. 

Dankzij deze cursussen heb ik ontdekt dat het wel goed gaat komen met mij, dat ik mijn fobische/angst klachten om kan buigen naar een levensles, naar een positieve ervaring. Ik hoef er niet langer met boosheid naar te kijken of tegen te vechten, het is voor mij duidelijk dat het mij een rijker mens heeft gemaakt. Het heeft mijn ogen geopend, inzicht en ervaring gegeven in het voelen van zoveel diverse gevoelens. Daar wil ik heel graag iets mee doen! 

Zoveel Mooier is daar de eerste stap in. Ik hoop van harte dat het een fijne plek voor velen mag worden, een plek waar een ieder Liefde, Hoop en Geluk mag voelen!

Irene ♡





donderdag 14 april 2016

Ik wil liefde zaaien, zaai je mee?



- Do for one, what you wish you could do for everyone -
(Andy Stanley)


Heb je zin om samen met mij liefde te gaan zaaien? Samen de wereld een klein beetje mooier maken of in elk geval iemand een glimlach bezorgen?  Ja? Super leuk!!

Ik loop al enkele maanden met het idee rond om diverse kaartjes te maken die ik uit kan delen aan mensen in mijn omgeving, maar ook aan vreemden of mensen waarvan ik denk dat die wel een hart onder de riem of een teken van respect verdienen. Eindelijk heb ik mijn idee vorm kunnen geven!

Via het tabblad: kaartjes om uit te delen  kom je bij diverse PDF bestanden met mooie kaartjes. Je kunt de kaartjes zelf printen op stevig papier, even uitknippen en dan..... uitdelen maar! ;) 

Wanneer je zelf nog suggesties hebt voor teksten op de kaartjes, laat het me dan vooral weten! 
Ook hoor ik graag als je bepaalde favoriete kaartjes in 1 PDF bestand wilt hebben, ik regel het graag voor je. 

Irene ♡

Ps: Ik zou het fantastisch vinden als je verteld over de reacties die je krijgt bij het uitdelen van je kaartjes!

woensdag 13 april 2016

Hoeveel van jouw eigenheid durf jij te laten zien?


- Don't be afraid of being different, be afraid of being the same as everyone else -


Hoeveel van jouw eigenheid durf jij te laten zien?

In de loop van de jaren zijn we steeds beter geworden in het verstoppen en misschien zelfs vergeten van onze eigenheid. Als kind was onze eigenheid veel beter zichtbaar. Waren we boos, verdrietig of blij dan kon je dat aan ons hele lichaam zien. Als kind stond je al snel te springen van blijdschap als je iets lekkers ging eten of iets leuks ging doen. En wanneer je boos was dan stampte je gewoon met je voeten en uitte je je frustratie, het maakte dan niet uit of je vriendje of vriendinnetje dit zag. Ook het laten lopen van je tranen was heel normaal, want kom op hé, zo'n klein schrammetje deed gewoon echt zeer!

Gaande weg tijdens het ouder worden zijn we ons steeds meer gaan aanpassen aan onze omgeving. We zijn rekening gaan houden met de mening van een ander uit angst anders  "gek of raar"  gevonden te worden. We hebben ons aangepast om zoveel mogelijk binnen de groep te passen. Heel begrijpelijk overigens, het leven van een "buiten beentje" kan een heel eenzaam leven zijn.  Door ons zo aan te passen zetten wij steeds sneller de dingen die wij leuk vinden aan de kant om een ander te plezieren. Onze eigenheid raakt steeds meer "verloren". Tot het moment dat je merkt niet langer gelukkig te zijn en je geen flauw idee hebt waar je jouw eigenheid moet zoeken.

Jouw eigenheid is wie jij werkelijk bent. Jouw karakter, de dingen die jij leuk vindt, waar jij van houdt. Door je constant aan te passen geef je eigenlijk een seintje aan jezelf dat wat jij wil, niet belangrijk is. Dat jij als mens niet belangrijk bent, want je laat alles steeds meer en meer afhangen van een oordeel van een ander. Daar word je op den duur dood ongelukkig van!

Jij bent als mens wel belangrijk! En de eerste die dat mag gaan beseffen dat ben jijzelf!

Het wordt tijd om je eigenheid weer te gaan ontdekken! Om toe te gaan geven aan wat jij leuk vindt om te doen, om te gaan luisteren naar de stem in jezelf die je aangeeft wat jij wel of niet wil, wat voor jou belangrijk is en waar jij je beter bij voelt. Luister naar jezelf, voel en maak in alles dat je doet de keuze waarin jij je prettig voelt, waar jij blij van wordt!

Voor mij betekent mijn eigenheid, dat ik volledig mezelf kan zijn bij alles wat ik doe. Dat ik niet langer "bang" ben van wat een ander er van zou kunnen vinden. Ik wil me laten leiden door mijn gevoelens en verlangens, met mijn eigen gedachten, ideeen, daar naar handelen en deze verder ontwikkelen.
Ik wil niet langer steeds maar proberen het iedereen naar de zin te maken (behalve mezelf). Ik wil niet langer op zoek gaan naar de goedkeuring van een ander of bevestiging zoeken of ik het allemaal wel goed doe. Ik wil niet langer afhankelijk zijn van het oordeel van een ander. Ik wil doen wat goed voelt voor mij, zelfs als een ander dat vreemd vindt.

Want ik en jij, wij hebben recht op onze eigenheid, recht op ons bestaan en recht van spreken!

Wij mogen, er net als ieder ander ook zijn!

Voel wie je bent lief mens en laat jezelf stapje voor stapje steeds een beetje meer zien!

- Herinner je wie je was en ontwikkel je tot wie je wil zijn. Jezelf - (Irene H.V.)

Irene ♡

maandag 11 april 2016

Er zijn van die "flut met beren" dagen...


Poeh hé! Er zijn soms van die dagen dat ik het liefst de dekens tot aan mijn oren trek en lekker in mijn bed zou willen blijven liggen! Wat kan een mens zich naar voelen als er een storm aan gevoelens door je lijf jaagt en je niet goed weet wat je hier aan kan doen of mee moet. Het voelt allemaal zo ' flut met beren!' en ik wil me wel anders voelen, maar ik weet niet hoe.

Herkenbaar gevoel? We hebben allemaal wel eens van die dagen die je liever zo snel mogelijk weer achter je laat. Zo'n "dip" dag is denk ik vrij normaal en misschien ook wel heel gezond. Het zijn van die dagen waarop je lichaam je even laat voelen dat het tijd is om wat gas terug te nemen. Van die dagen dat je jezelf gewoon maar even door de dag mag laat "rollen". Ik denk dat dit soort dagen je er toe dwingen om te voelen. Voelen wat er in je omgaat, voelen wat een beetje aandacht nodig heeft, voelen om van binnen weer wat ruimte te creëren door gevoelens te erkennen / verwerken. 

We zijn vaak geneigd om "vervelende" gevoelens niet te willen voelen. We stoppen ze weg of vechten er tegen. Het kan beangstigend zijn of je kan het idee hebben dat het toelaten van dit soort gevoelens niet goed voor je is. Het opstapelen van je gevoelens helpt je echter niet met je beter te voelen, vroeger of later vinden onverwerkte gevoelens hun weg naar buiten. Dit kan door een fikse huilbui zijn maar je kan er ook echt ziek van worden, er een burn-out of een depressie van krijgen.

Sinds ik mij realiseer dat een "dip" dag of een "off" dag eigenlijk helemaal zo gek niet is, vind ik het makkelijker om zo'n dag te accepteren. Ik pas mijn leefritme er gewoon een beetje op aan en ga mee op de "golf"  van mijn gevoelens. Ik probeer mijn gevoelens te voelen, gewoon puur zoals ze zijn. Soms schrijf ik ze op, dit brengt vaak snel "lucht & ruimte" in mijn hoofd omdat het dan op papier staat en ik er in gedachten niet meer zo mee bezig hoef te zijn. Andere keren probeer ik me te ontspannen door naar muziek te luisteren of ontspanningsoefeningen te doen (bijv. Yoga ). Mijn gedachten verzetten helpt ook wel goed, dan ga ik iets doen wat ik heel leuk vind om te doen.

Ik denk dat het accepteren van je gevoelens heel belangrijk is. Wanneer je ze accepteert kan je ze echt voelen. Wanneer je weet wat je voelt kan je gaan kijken wat je hiermee kan doen.
Kan je er iets mee of aan doen? Kom dan in actie.  Kan je er niets mee? Probeer ze dan slechts "gewoon" te voelen en laat ze als een golf weer van je afrollen.

Het mooie van gevoelens is dat ze je iets proberen te vertellen. Wanneer je naar ze luistert zul je ontdekken dat je er veel van kunt leren. Grijp die kans! Hoe beter je luistert, hoe beter je zult begrijpen wat jij belangrijk vindt en nodig hebt. Dit maakt dan de kans op "flut met beren" dagen weer een stukje kleiner!

Gevoelens komen...... gevoelens gaan. Het is aan jou om de weerstand tegen deze gevoelens te verlagen en de golf rustig over je heen te laten gaan.

Irene ♡


zaterdag 9 april 2016

Het leven is mooi!




Ik deel graag dit prachtige filmpje met je. Geniet er van!

Leef het leven, wees jezelf, je bent het zo waard!

Irene ♡

woensdag 6 april 2016

We zijn allemaal maar heel "gewoon" mens!




Kijk jij tegen mensen op? Heb jij het idee dat een ander veel meer van betekenis is dan jij?
In mijn omgeving hoor ik mensen wel eens zeggen: ' Ik bijzonder? Laat me niet lachen... zo slim of handig ben ik niet hoor. Ik ben maar heel gewoon.'

We zijn allemaal maar heel "gewoon" daarin maakt het echt niet uit of je nu een dokter bent of bijvoorbeeld een timmerman. We zijn allemaal MENS en allemaal even hard nodig, ieder op zijn eigen manier.

Het is zo jammer als we onszelf gaan vergelijken met andere mensen, als we gaan denken dat die veel beter zijn dan ons. Waarom jezelf vergelijken met een ander mens, waarom denk je dat een ander mens meer is dan jij bent? Jij bent toch ook mens? Jij hebt net zoveel rechten om te bestaan als ieder ander. Meer dan "mens" kun je niet worden.... kunnen wij allemaal niet worden. Je bent als mens geboren en je zal ook als mens sterven, niets ingewikkelds aan, zo is het voor ons bepaald. En of het ene mens nu veel meer geleerd heeft dan het andere mens.. maakt in deze situatie helemaal niet uit. We blijven mens.

We kunnen wel onszelf blijven ontwikkelen, leren van elkaar en hierdoor onszelf prettiger en gelukkiger gaan voelen. Laten we kijken en leren van elkaar, in plaats van elkaar te vergelijken.
Kijk naar de mensen om je heen met liefde en zie ze als het mens dat ze zijn.

Ons grootste geschenk dat wij kunnen delen is LIEFDE.
Liefde voor jezelf en liefde voor de mensen om je heen. Deel jouw liefde!

~ Irene ~

















Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...