maandag 29 augustus 2016




Ik heb het geprobeerd, écht geprobeerd.... maar het resultaat was niet bijster positief en dat vind ik dan toch íetwat teleurstellend....

'Alles wat je aandacht geeft groeit' 

Laat ik vooropstellen dat ik het echt grotendeels met deze uitspraak eens ben. Het is echter voor mij ook een beetje een "kreet" geworden waarbij ik het gevoel krijg dat je louter en alleen maar aandacht mag geven aan positieve dingen...

Laat ik eerst even vertellen wat er nu zo teleurstellend was, voor ik verder ga.
Ik heb de afgelopen weken echt geprobeerd geen aandacht te geven aan het onkruid, dat tussen de voegen van mijn oud Hollandse klinkerpaadje door "piepte". Het begon heel klein, hier en daar een dun groen sprietje. 'Ireen' dacht ik, 'Alles wat je aandacht geeft groeit, dus niet meer naar kijken.. geen aandacht aan schenken.' Ha! Dat vond ik een mooie, fijne en zeker ook een positieve gedachte! Ik heb zelfs geprobeerd hier volledig in te geloven!
Je begrijpt nu vast al waarom ik het resultaat ietwat teleurstellend vond... Het onkruid had, na verloop van tijd, mijn oud Hollandse klinkerpaadje bijna al het zonlicht ontnomen!

Alles wat je aandacht geeft groeit hè? Maar iets wat geen aandacht krijgt, kan ook groeien en daar wil ik het vandaag graag even met je over hebben.
Dat oud Hollandse klinkerpaadje vormt hier een mooi voorbeeld bij, want hoe positief je het leven ook wilt benaderen, je ontkomt nooit aan het "onkruid" dat je op je pad tegen komt.

In de afgelopen weken heb ik regelmatig dagen gehad, en ze zijn nog niet helemaal weg, dat ik me helemaal niet zo blij en gelukkig voel. Ik voel me een beetje "bléh.." In eerste instantie heb ik dat gevoel fijn zitten negeren... vooral in het kader van " alles wat je aandacht geeft groeit.."  ik wilde niet dat dat gevoel verder ging groeien, ik wilde er van af!
Lots of Happy thoughts dan maar... positief blijven... de zon schijnt... ik ben dankbaar voor... 
Het hielp allemaal maar weinig. Er over praten vond ik lastig, ten eerste omdat ik een beetje boos was op mezelf. Hoe kan het toch dat ik me zo voel? Na alles wat ik geleerd heb over positief denken, je geluk ontwikkelen, voel ik me toch nog "bléh". Ten tweede, er over praten, wordt misschien wel gezien als zeuren/klagen... het is niet positief en de kreet "Alles wat je aandacht........" nou je kent hem inmiddels wel, speelt al vrij snel door je hoofd of wordt al snel voor je voeten gegooid.
Tja, daar zit je dan... of in dit geval, daar zat IK dan, met mijn "bléh" gevoel en een lichtelijk groeiende irritatie richting "Alles wat je...." Jahaa, groeit! Ik weet het inmiddels wel...........
Mogen we dan helemaal niet meer klagen? Even lekker zagen, zeiken, zeuren over hoe we ons voelen? 

Je gevoelens negeren, wegstoppen is natuurlijk nooit een goed idee. Vroeger of later "piepen" ze toch weer tevoorschijn en zal je er echt iets mee moeten doen. Net als met het onkruid tussen mijn oud Hollandse klinkerpaadje, hoe eerder je er iets aan doet, hoe beter. Geef het de aandacht die het verdient. In mijn ogen betekent dat, dat je best even lekker zeuren, zaniken en teuten mag! Want kom op zeg, het leven is nu eenmaal niet altijd rozengeur en maneschijn. Door er even over te kunnen praten krijg je weer wat lucht en licht, waarna het met je gevoelens aan de slag gaan ook beter mogelijk is. Want laten we wel in zicht houden dat het natuurlijk de bedoeling is dat het onkruid in je hoofd verdwijnt, er alleen maar over "zeuren" en er verder niets aan doen, laat het natuurlijk alleen maar groeien...... Die les heb ik wel geleerd met mijn oud Hollandse klinkerpaadje...;) 

~ Sluit je ogen niet voor het "onkruid" in je hoofd, verberg het niet, geef het de juiste aandacht! ~

Hoe herken je de eerste "onkruid sprietjes" in je hoofd? Door te luisteren naar wat je voelt!
'Alles wat we voelen heeft te maken met wat we denken....' dat moest ik even op me in laten werken. Alles wat we voelen heeft te maken met wat we denken? Maar ik denk de hele dag zo positief mogelijk.... en toch voel ik me niet gelukkig. Hoe zit dat dan?

Ik en jij, wij hebben gemiddeld zo'n 60.000 gedachten per dag. WOW! Zestigduizend gedachten per dag en van het grootste gedeelte zijn we ons niet eens bewust. Veel van die gedachten draaien dus op de achtergrond in ons onderbewustzijn, die "horen" we niet. Om toch er achter te komen wat die gedachten zijn, moeten we gaan voelen. Hoe voel jij je vandaag, hoe voel je je op het moment dat je niet zo positief bent? Heb je verdriet? Ben je boos? Ben je teleurgesteld? etc. Ons gevoel vertelt ons hoe het met ons gaat. Voelen we ons blij en gelukkig? Dan zijn al onze gedachten vol positieve dingen, ook die in je onderbewustzijn, dan zijn we in balans, dan is je innerlijke stem net zo tevreden als jij bent.

Mijn gevoel gaf me dus te kennen dat mijn innerlijke stem op het moment niet zo blij is, dat er gedachten zijn die me dwars zitten.... dat ik ergens behoefte aan heb... kortom er groeide hier en daar wat onkruid in mijn hoofd!
Ik ben stilletjes naar mezelf gaan luisteren, naar het gevoel dat in mij ontkiemde. Waardoor ontstond dit? Wat wilde het me zeggen? 
Het werd mij duidelijk dat ik te lang mezelf heb aangepast aan mijn omgeving en hierbij aan mijn eigen behoeftes te kort heb gedaan. De vakantie brengt dat altijd met zich mee omdat alles dan zo anders gaat, de kinderen thuis zijn en er even geen structuur en een ritme is. Zo tegen het einde van de vakantie was het voor mij duidelijk dat het weer tijd werd voor regelmaat, een ritme en tijd voor mezelf om op te kunnen laden. 

"Alles wat je aandacht geeft groeit..."  Deze uitspraak heeft me aan het denken gezet en doen beseffen dat géén aandacht schenken aan de dingen die je niet wilt laten groeien, niet altijd verstandig is.
Geef alsjeblieft je gevoel de aandacht die het verdient, negeer het niet, stop het niet weg. Geef je "bléh" gevoel de juiste aandacht, lucht je hart, zaag/zeur/zeik en zanik er even lekker over en ga daarna aan de slag met je gevoelens. Neem ze onder de loep, je niet fijn en gelukkig voelen heeft altijd een onderliggende oorzaak. Ontdek waar jouw innerlijke stem om roept. Wat heb je nodig, waar is een gebrek in jou aan ontstaan? Geef dat jouw positieve aandacht, ga er mee aan de slag en je zal zien dat je weer in balans komt en je een stuk fijner zult voelen! 

Weet je wat nu het mooie is... "Alles wat je aandacht geeft groeit..." en in dit geval ben ik gegroeid! Het heeft me weer wat meer inzicht in mezelf gegeven... ik heb mezelf aandacht gegeven en ik ben gegroeid in mijn zelfkennis. Kijk dat vind ik dan toch hoopgevend! ;)

Irene 

Wil je deze blog horen? Klik dan op onderstaande video! 


zaterdag 13 augustus 2016



Hoop

Hoop is voor mij als een sprankelend lichtje
soms dichtbij, soms wat verder weg
het is de bron van mijn kunnen, mijn kracht, mijn wil
Een lichtje in het duister, een baken in de nacht

Hoop is voor mij als een teken
dat het leven zoveel meer is...
meer dan een donker gat, dan eenzaamheid en angst
Het is als een lichtje aan de hemel... in de donkerste nacht

Hoop is voor mij als een vlinder
die ooit als een rups begon
waar het einde naderde, ook weer nieuw leven ontstond
Het is als kleurige vleugels... gedragen op de wind

Hoop is voor mij als een twinkeling in iemands ogen
als een lach op een gezicht..
Ik wil niets liever dan dit met Jou delen
want.... Hoop is leven... Hoop is licht! 

Hoop is voor mij als een sprankelend lichtje
Ik deel het hier graag met jou
omdat het leven soms ronduit zwaar is
en Hoop óók schuilt in de woorden
"Ik zie jou"

Irene ♡






Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...